به نقل از «اقتصاد آنلاین»

فکر می کنید برای شما فرزندتان مهم تر است یا همسر؟

تاریخ انتشار: ۱۷ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۹۶۶۱۸۲

چرا باید همسرتان مهم تر از فرزندانتان باشد؟ وظایف هر فرد نسبت به همسر و فرزندان عواقب توجه بیش‌ازحد به فرزندان چگونگی روابط با همسر و فرزند مدیریت خانواده و حفظ تعادل در روابط پیشنهاد حالی چرا باید همسرتان مهم تر از فرزندانتان باشد؟

به گزارش اقتصاد آنلاین، برخی ممکن است که تمام توجه خود را معطوف به کودکان می‌نمایند و تمام عشق و علاقه خود را نثار او می‌نمایند و به زن یا شوهر خود بی‌توجهی می‌کنند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اما چگونه این عشق و علاقه باید میان کودک و همسر تقسیم شود و کدام‌یک را باید بیشتر دوست داشت و در اولویت قرارداد؟

در این نوشتار سعی بر این است به این پرسش پاسخ درستی ارائه شود و نحوه روابط با فرزند و همسر به‌درستی بیان گردد.

وظایف هر فرد نسبت به همسر و فرزندان

هر زن و مردی در زندگی دارای وظایفی نسبت به فرزند و همسر خود هستند.

گاهی این وظایف نسبت به یکی از آن‌ها طوری صورت می‌گیرد که از طرف دیگر غافل می‌شویم ما باید در روابط خانوادگی خود به هر فرد جایگاه خاص خود را بدهیم و از رسیدگی به وظایف خود نسبت به هیچ‌کدام از افراد خانواده غافل نشویم. باید تلاش کنیم همسر یا فرزند را در ذهنمان به همسر و فرزند تغییر دهیم.

باید به‌گونه‌ای درست محبت و علاقه خود را میان آن‌ها تقسیم کنیم.

بسیاری از زوجین پس از به دنیا آمدن فرزند کل محبت و علاقه خود را نثار او می‌کنند و وقتی برای گذراندن با زن یا شوهر خود نمی‌گذارند و گاهی در این میان پدر یا مادر به فرزندان خود حسادت می‌کنند.

این حسادت بیشتر از طرف مردان صورت می‌گیرد در صورت ایجاد این حس بهتر است پدر و مادر در مورد حس حسادت خود به‌صراحت صحبت کنند و باهم برای گذراندن اوقات برنامه‌ریزی کنند. سرد شدن رابطه زناشویی یکی از  شکایت‌هایی است که از شکایت‌هایی است که از زبان زوجین می‌شنویم.

یکی از راهکارهایی که مادران می‌توانند برای کم شدن حس حسادت همسر خود نسبت به فرزند انجام دهند این است که او را در امور مربوط به فرزند داری دخالت بدهند تا امکان برانگیخته شدن حس حسادت در او کمتر شود.

بنا بر تحقیقات انجام‌شده کودکانی که دارای والدینی هستند که به هم عشق و علاقه دارند و همدیگر را دوست دارند بیشتر احساس شادی و امنیت می‌کنند.

این کودکان به علت رشد در محیط امن و پرمحبت شیوه ارتباط برقرار کردن درست را فرامی‌گیرند و کمتر دچار آسیب‌های اجتماعی و مشکلات در روابط می‌شوند در مقابل اگر روابط زن و شوهر دارای تنش باشد و دائماً در حضور کودک خشونت و مشاجره صورت گیرد این روابط بر کودک نیز تأثیر منفی خواهد گذاشت و باعث احساس گناه در فرزند می‌شود.

در بسیاری از مشاجرات کودک خود را مقصر می‌داند و احساس گناه به او دست می‌دهد این‌گونه کودکان در روابط خود با دیگران و عملکرد درسی خود دچار اختلال خواهند شد.

عواقب توجه بیش‌ازحد به فرزندان

اگر زن یا مرد تمام توجه خود را به فرزند معطوف کند و روابط خانوادگی خود را مدیریت نکند و همچنین از توجه به همسر خود غافل شود علاوه بر تربیت نادرست فرزندان موجب افزایش طلاق در سنین بالا و پس از مستقل شدن بچه می‌شود چراکه تنها انگیزه‌این زوج برای در کنار هم زندگی کردن فرزندان بوده است.

پس‌از آن زوجین انگیزه‌ای برای ادامه زندگی و حفظ کانون خانواده نخواهند داشت بنابراین توجه بیش‌ازحد به فرزندان باعث برهم زدن تعادل میان روابط زن و شوهر می‌گردد .

فرزند شما طرز روابط صحیح را آموزش نخواهد دید و زودرنج و وابسته به بار می‌آید.

در هر خانواده‌ای هراندازه توجه و احترام به فرزند بیشتر باشد کودک نیز روابط صحیح و احترام را آموزش خواهد دید و به فردی بانشاط و شاد تبدیل خواهد شد البته از توجه به کودک و احترام به او نیز نباید غافل شد و به عبارتی میان آن‌ها باید حالت تعادل برقرار گردد.

چگونگی روابط با همسر و فرزند

اساس و بنیان خانواده را مرد و زن تشکیل می‌دهد و فرزندان بنیان بعدی خانواده هستند هرچند که با حضور آن‌ها زندگی شیرین و شاد خواهد شد اما مهم‌ترین قسمت خانواده همان زن و مرد هستند.

چراکه آغاز زندگی و خانواده با زن و مرد تشکیل می‌گردد و در پایان نیز کودکان مستقل شده و تنها زن و مرد باقی می‌مانند بنابراین باید روابط با همسر به‌گونه‌ای باشد که در پایان زندگی و پس از استقلال فرزندان نیز از کیفیت مطلوب خود برخوردار باشد و انگیزه لازم برای ادامه زندگی مشترک وجود داشته باشد.

کودکان از پدر و مادر یاد می‌گیرند و الگو می‌پذیرند بنابراین باید روابط میان زن و شوهر به‌گونه‌ای باشد که الگوی مناسب برای آینده فرزندان خود باشند.

البته کاملاً بدیهی است که فرزندان به توجه و مراقبت نیاز دارند و این توجه و مراقبت جزء وظایف حتمی شما می‌باشد .

باید این توجه لطمه‌ای به ازدواج شما وارد نکند و شما این وظایف همسری و فرزندی را به‌گونه‌ای مدیریت کنید که مراقب تک‌تک افراد خانواده باشید و به هیچ‌کدام صدمه عاطفی وارد نکنید.

مدیریت خانواده و حفظ تعادل در روابط

زن و مرد وظیفه‌دارند نیازهای عاطفی و جنسی همسر خود را برطرف نمایند و اگر این نیازها به علت حضور فرزند به تعویق بیفتد زندگی مشترک دچار اختلال خواهد شد و همسران نسبت به هم بی‌میل خواهند شد.

درنتیجه ممکن است سبب بروز طلاق و یا طلاق عاطفی گردد البته برقراری رابطه جنسی در حضور فرزند موجی انحرافات اخلاقی و بلوغ زودرس خواهد شد اما نباید به خاطر وجود فرزند این علاقه و روابط از بین برود بلکه باید مدیریت و برنامه‌ریزی درستی صورت گیرد.

فرزندان نیز نیاز به توجه و مراقبت ویژه دارند و شما باید زمان‌های خاصی را به هرکدام اختصاص دهید تا نه زندگی زناشویی شما دچار تنش و اختلاف شود و نه فرزندان شما با اضطراب‌های روحی و کمبود محبت بزرگ شوند.

چیزی که در این میان باید به آن توجه کرد این است که بنا بر تحقیقات اگر روابط همسری خود را به‌خوبی انجام دهید.

می‌توانید پدر و مادر خوبی هم باشید چراکه میزان رضایت فرزندان از پدر و مادر خود به میزان رضایت زن و مرد از همسر خود بستگی دارد، نداشتن دانش کافی برای مدیریت خانواده و عدم روابط متعادل باعث آسیب‌های عاطفی و روحی به اعضای خانواده خواهد شد.

پیشنهاد حالی

بنا بر آنچه گفته شد در روابط میان همسر و فرزند نباید اولویت را به هیچ‌کدام داد و در حالت متعادل با آن‌ها رفتار نمود و محبت خود را میان آن‌ها تقسیم نمود.

رای داشتن یک زندگی با آرامش و متعادل و موفق می بایست بتوانیم در ایفای نقش و وظایف خود نسبت به همسر و فرزندان به صورت متعادل رفتار کرده و در صورت داشتن کشش بیشتر و توجه بیشتر نسبت به یکی از این دو می توانیم از مشاوران و کارشناسان روانشناس کمک گرفته و دانش رفتار درست و متعادل را در خانواده بیاموزیم چرا که عدم توجه و تعادل محبت نسبت به هر یک ما را دچار مشکلات متعددی در خانواده و روابط خواهد کرد

. امیدواریم این نوشتار به شما در انتخاب صحیح رفتارهای بهنجار و درست و داشتن یک خانواده موفق و با آرامش کمک کرده باشد.

در هر جایی از زندگی‌تان هم احساس کردید تعادل از دست رفته و نیاز دارید حـال خوب را به زندگی‌تان برگردانید با گشتن در بلاگ حال به مجموعه‌ای از مقالات کاربردی علمی دسترسی خواهید یافت.

اگر احساس کردید که علاوه بر بالا بردن دانش‌تان نیاز دارید که با کسی صحبت کنید و از راهنمایی‌های فرد در بهبود مسیر زندگی‌تان بهره ببرید می‌توانید مشاوره خانواده انلاین داشته باشید و هم‌چنین تلفن را بردارید و مشاوره تلفنی بگیرید.

اگر هم تجربه‌ مشابهی دارید و دوست دارید به دیگرانی که در موقعیتی شبیه شما هستند کمک کنید می‌توانید در بخش نظرات برای‌مان بنویسید.

 

منبع: حال

منبع: اقتصاد آنلاین

کلیدواژه: زندگی مشترک والدین فرزند پروری زناشویی همسر و فرزند پدر و مادر گونه ای نسبت به هم خواهد شد همسر خود زن و مرد

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.eghtesadonline.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «اقتصاد آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۹۶۶۱۸۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

کاهش نرخ باروری در ایران از چه وقت شروع شد؟

علی اکبر محزون گفت: شروع کاهش نرخ باروری در کشور ما به حدود دهه چهل بر می‌گردد. در نخستین سرشماری کشور که سال ۱۳۳۵ اجرا شد و پس از آن در سال ۱۳۴۵ برای نخستین بار در ایران نرخ رشد جمعیت محاسبه شد که آن زمان ۱/۳ درصد بود. از همان سال‌ها هشدارهای رشد جمعیت آغاز شد. سال ۴۶ بیانیه تهران در خصوص تنظیم خانواده و ضرورت کنترل جمعیت تصویب شد و ساز انقلاب هم در دهه شصت بحث جمعیت دوباره مطرح شد. در برنامه توسعه سال ۱۳۶۷ طرحی با عنوان سیاست تحدید موالید مطرح شد.

وی افزود: هدف این طرح چنین بود که اگر در سال ۱۳۶۷ میانگین هر خانواده ۵/۶ فرزند بود تا سال ۱۳۹۰ این عدد به ۴ فرزند کاهش یابد. در سال ۷۲ قانون تنظیم جمعیت در مجلس شورای اسلامی تأیید شد که طبق این طرح فرزند چهارم به بعد محروم از فعالیت اجتماعی شود. سال ۱۳۷۳ و به میلادی ۱۹۹۴ اجلاس بین‌المللی جمعیت و توسعه در قاهره با مشارکت ۱۷۹ کشور جهان از جمله ایران برگزار شد و معاهده طرح کنترل جمعیت در سطح بین‌الملل با عنوان International Conference on Population and Development تصویب شد. ریشه اصلی کاهش نرخ رشد جمعیت در دنیا و کشور ما از اینجا آغاز شد.

وی افزود: علت شدت این کاهش در ایران به این دلیل بود که علاوه بر کنترل اجتماعی، کنترل فردی نیز به وجود آمد. خانواده‌ها از دهه ۶۰ بنا به عوامل مختلف مانند کاهش مرگ و میر کودکان و شانس زنده ماندن بالا، تصمیم به فرزندآوری کم‌تر گرفتند چرا که قبلاً پنج فرزند متولد می‌شد که لااقل سه نفر از آن ها زنده بمانند. دیگر نیازی به چنین اقداماتی نبود پس همان سه فرزند متولد می‌شدند.

وی در ادامه گفت: اما اینها حاصل یک نگاه مالتوسی بود بحث نخست تنگ دستی به عنوان مانع افزایش فرزند و بحث دوم جریان اجتماعی بود. افراد با استمرار فرایند توسعه وارد مباحثی شدند که موجب پیشرفت فردی آن ها شود و به تحرک اجتماعی پرداختند و فرزندآوری را مانع این پیشرفت دیدند. بحث فردگرایی در جامعه موجب شد تحرک اجتماعی و فرزندآوری در مقابل هم قرار گیرند و در مرحله سوم جایگزینی برای نهاد خانواده و تغییر نهاد خانواده که حاصل تغییر نگرش‌ها در جوامعی مثل ایران شد روند رشد را به شدت کاهش داد.

محزون تاکید کرد: بر روی مبانی فکری و نظری موضوع باید بیشتر تمرکز کرد و اقدامات اساسی صورت بگیرد. در دنیا هم برای موضوعات مهم همین‌طور عمل می‌کنند. باید الگوی یک خانواده کامل را بسازیم، مبنی بر نظریه شهید مطهری از انسان کامل این قالب را در مبانی فکری خانواده جای دهیم و در ادامه به تعهد به خانواده بپردازیم. جامعه دانشگاهی و حوزه علمیه نیز می‌تواند در حوزه شناسایی مسائل و ترسیم وضع مطلوب کمک شایانی به این راهبرد داشته باشد.

نقش جایزه ملی جمعیت در مرحله نخست ایجاد انگیزه است و برای اثرگزاری بهتر می‌تواند به اصطلاح، کف میدانی‌تر، در محله‌ها و مراکز عمومی باشد. تا انگیزه نخبگان را در جامعه عمومی بیشتر کند. چرا که بحث خانواده است و حتی می‌تواند الگویی شود تا هم محلی‌ها و خانواده هم به نخبگان رجوع کنند.

منبع: خبرگزاری مهر